Ik ben Lucy van der Vorst, ben 67 jaar. Ik woon al ruim 30 jaar samen met Jan en we hebben 1 zoon Joris van 30 jaar die in Amsterdam woont. Het klimaat en de wereldperikelen houden me erg bezig en stemmen mij niet vrolijk. Ik moet soms moeite doen de moed er in te houden.
Hoe ben je met Stichting Nabestaandenzorg in aanraking gekomen?
Ik ben nu 1,5 jaar met pensioen en heb lange tijd gewacht voordat ik een keuze maakte voor vrijwilligerswerk. Ik wilde iets doen waar ik blij van werd. Bij BUUV zag ik de oproep voorbijkomen van de stichting. Dat sprak me meteen aan. Na een paar gesprekken met Linda, Bertine en Wilma ben ik begonnen met nabellen als nabestaanden een boeket van de stichting hebben ontvangen. De mensen reageren daar bijna altijd erg door verrast en verheugd. Ook heb ik het Nabestaandencafé bezocht en ervaarde dat als een warm bad waar voor iedereen plaats is.
Wat is jouw rol binnen de stichting?
Als praktijk ondersteuner Verlies ontvang ik aanmeldingen en bel ik mensen die bloemen hebben ontvangen na en dat bevalt goed. Ook heb ik aangegeven belangstelling te hebben voor individuele gesprekken. Dit vooral vanwege het fysieke contact. Ik hoop dat dit gaat lukken en ik heb er zin in.
Waar kunnen wij je 's nachts voor wakker maken?
Je kunt me 's nachts wakker maken (liever niet want ik slaap liever en lig graag in mijn bed) voor een gezellig samenzijn met bier, bitterballen en mooie smartlappen. Dat is voor mij een van de allerleukste in het leven.